Honda Jazz 1.4 i-VTEC 2013

II (2008-2015)

II generacja Hondy Jazz zadebiutowała na salonie w Tokio w 2007 roku, w Europie samochód pojawił się na początku roku 2008.

Auto jest nieco większe do swojego poprzednika - rozstaw osi to równe 2,5 m, nadwozie mierzy 4,9 m długości. Japońskim inżynierom zależało na połączeniu niewielkich rozmiarów z obszernym wnętrzem. Udało się to uzyskać, dzięki zastosowaniu kilku sztuczek. Przykładowo zbiornik paliwa został ulokowany pod przednimi fotelami.

Dzięki temu możliwe było zaprojektowanie systemu foteli o nazwie Magic Seats. Umożliwia ona złożenie tylnych foteli i powiększenie przestrzeni bagażowej z 399 do 892 litrów, przy zachowaniu idealnie płaskiej podłogi. Złożyć można również przedni fotel, dzięki czemu możliwe jest przewożenie przedmiotów o długości do 2,4 m, zaś w dzięki postawieniu do pionu siedziska tylnej kanapy wysokość między dachem a podłogą rośnie do niemal 1,3 m.

Ponadto przednie fotele można złożyć na równo z tylnymi, zyskując... miejsce do spania dla dwóch osób.

Deskę rozdzielczą zaprojektowano tradycyjnie, bez ekstrawagancji. Materiały są twarde i podatne na zarysowania, ale jednocześnie dobrze spasowane.

Honda Jazz nie była oferowana z silnikami Diesla. Jednostki benzynowe (1.2 i 1.4 i-VTEC) są bezawaryjne, mają łańcuch rozrządu i zużywają niewielkie ilości paliwa.

Trwałe, ale i proste, jest zawieszenie - z przodu zastosowano kolumny McPhersona, a z tyłu - belkę skrętną. Zawieszenie zestrojono dość sztywno.

W 2011 roku model doczekał się faceliftingu. Zmieniły się wówczas m.in. kształty zderzaków i poziom wyposażenia. Wtedy również wprowadzono wersję hybrydową o nazwie 1.3 i-DSI IMA (silnik benzynowy 88 KM, 121 Nm oraz elektryczny 14 KM, 78 Nm), której standardowym wyposażeniem jest dość specyficzna w sposobie pracy skrzynia bezstopniowa (sprawia akustyczne wrażenia ślizgającego się sprzęgła).

Hondy Jazz nigdy nie należały do tanich samochodów, stąd też nie cieszyły się bardzo dużym powodzenie. Podobnie wygląda sytuacja na rynku wtórnym - ofert jest relatywnie niewiele, a ceny dość wysokie, co oznacza, że auto powoli traci na wartości.

Ciekawostkę stanowi fakt, że początkowo, przez dwa pierwsze lata produkcji, dostępne w Europie samochody produkowano w Chinach. Dopiero później produkcję przeniesiono do angielskiego Swindon. Miejsce produkcji danego egzemplarza można ustalić dekodując nr VIN.