Hyundai Tucson 2.7 2008

I (2004-2010)

Hyundai Tucson pierwszej generacji to kompaktowy SUV budowany na płycie podłogowej modelu Elantra, którego bliźniaczą konstrukcją jest Kia Sportage II generacji. Tucson debiutował w 2004 roku, w 2008 roku poddano go liftingowi.

Tucson zdobył w Polsce ograniczoną popularność, głównie za sprawą ciągle niewielkiego zaufania do samochodów koreańskich producentów. Niesłusznie. Samochody te są generalnie bezawaryjne i nie dostarczają swoim właścicielom negatywnych doznań.

Tucson to klasyczny SUV, który przyzwoicie prowadzi się na utwardzonych nawierzchniach, a jego wnętrze przypomina auta osobowe. Samochód cieszy się wśród użytkowników opinią pojazdu niezawodnego i stanowi doskonałą alternatywę dla produktów znacznie bardziej renomowanych marek. W przypadku tego modelu trudno nawet mówić o typowych usterkach. Czasami przepali się tylko jakaś żarówka lub przestanie działać podnośnik którejś z szyb.

W dwulitrowych dieslach trzeba uważać na nisko umieszczoną miskę olejową, którą łatwo uszkodzić. Uwzględnić trzeba również możliwość zużycia się koła dwumasowego oraz turbosprężarki. Są to jednak elementy eksploatacyjne. Zawieszenie jest trwałe, najszybciej poddają się łączniki stabilizatorów. Ceny części zamiennych w autoryzowanych serwisach są wysokie. Niestety, nie wszystkie elementy dostępne są w postaci zamienników.

Hyundai Tucson posiada napęd wszystkich kół oparty na sprzęgle wiskotycznym. Oznacza to, że w normalnych warunkach napędzane są tylko koła przednia, a po wykryciu ich poślizgu automatycznie dołącza się tył. Kierowca ma również możliwość ręcznego dołączenia napędu tylnej osi, ale układ działa w tym trybie tylko do prędkości 40 km/h. Wniosek jest prosty: ten typ napędu nie jest przeznaczony do intensywnej eksploatacji w terenie. Tak jak i cały Tucson...

Wyposażenie większości samochodów jest bogate. Wszystkie egzemplarze posiadają przynajmniej dwie poduszki powietrzne (młodsze egzemplarze, od 2006 roku nawet 6), klimatyzację i elektryczne sterowanie szyb i lusterek. Materiały we wnętrzu są przyzwoitej jakości, chociaż ustępują nieco tym stosowanym w samochodach japońskich. Ich wadą jest duża podatność na zarysowania, za to - poza podłokietnikiem - właściwie nie skrzypią.

W Hyundaiu Tucson montowano dwie jednostki benzynowe i jednego dwulitrowego diesla, którego stopniowo modernizowano, podnosząc mu jednocześnie moc.

W najstarszych egzemplarzach silnik ma turbinę o stałej geometrii łopatek i generuje 112 KM. W 2006 roku moc wzrosła do 140 KM, przy czym samochody standardowo zaczęto wyposażać w kłopotliwy filtr cząstek stałych (FAP). W 2008 roku moc ponownie podniesiono, tym razem do 150 KM.

Wybór diesla nie jest prosty. Starsze silniki więcej palą, są słabsze i mają za sobą większe przebiegi, ale są łatwiejsze i tańsze w serwisie.

Z kolei kupując benzynowy silnik o pojemności 2.0 musimy się liczyć ze słabymi osiągami i wysokim zużyciem paliwa. To ostatnie jest szczególnie dokuczliwe, jeśli kupimy auto z jednostką V6. Pewnym wyjściem jest montaż instalacji gazowej, ale trzeba wybrać renomowaną i zwrócić się do sprawdzonego zakładu, gdyż instalacja nie jest łatwa. Z tego samego powodu lepiej unikać samochodów, które już jeżdżą na LPG.

Samochody objęte były trzyletnią gwarancją, którą limitowano przebiegiem 150 tys. km.

Hyundai Tucson kusi niską ceną zakupu i wysokim poziomem bezawaryjności. Pewien ból głowy może wywołać jedynie wybór wersji silnikowej.