Mercedes - Benz A-klasa 200 2013

W176 (2012-2018)

Klasa A typoszeregu W176 to kamień milowy w historii Mercedesa. Auto zaprojektowano tak, by przypadło do gustu młodym, dynamicznym kierowcom i odebrało część klientów BMW serii 1.

IV generacja Mercedesa klasy A zadebiutowała w 2012 na salonie w Genewie. Auto zerwało z tradycją poprzedników. Zrezygnowano z architektury typu sandwich i kształtów minivana – samochód stał się zadziornym kompaktem kierowanym do zdecydowanie młodszych nabywców. W 2013 roku ofertę uzupełniły odmiany sedan i kombi (model CLA) oraz zbudowany w oparciu o klasę A crossover – Mercedes GLA. Rok 2015 przyniósł subtelny lifting karoserii oraz zmodernizowaną paletę jednostek napędowych. Pojawiły się wówczas nowe odmiany silnikowe (np. A160, A250, A220d).

Z punktu widzenia nabywców największą zaletą W176 jest stylistyka. Mimo że auto nie jest już produkowane wygląda bardzo współcześnie i może się podobać. Niestety okupiono to stosunkowo ciasnym wnętrzem, zwłaszcza na tylnej kanapie. Klasa A ma też mały bagażnik i mikroskopijny otwór ładunkowy.

Wszystkie stosowane w tym modelu jednostki napędowe wyposażono w turbodoładowanie i bezpośredni wtrysk paliwa. Większość (konstrukcje Mercedesa) ma napęd rozrządu realizowany łańcuchem. W silnikach 1,8 i 2,0 l (zwłaszcza serwisowanych w trybie „longlife”) może dojść do jego rozciągnięcia (charakterystyczne grzechotanie po uruchomieniu). Podstawowy diesel – 1,5 l – to konstrukcja Renault (1,5 dCi). Na szczęście w tym przypadku nie słychać o (typowych dla tego silnika) problemach z panewkami. Pojawiają się jednak typowe problemy z układem wtryskowym czy turbodoładowaniem.

Chociaż niektórzy użytkownicy zgłaszają zastrzeżenia co do jakości (np. uszczelki), samochód cieszy się świetną opinią. Czasami wariuje elektronika, zdarzają się też przecieki wody do bagażnika. W tym przypadku winę ponoszą zużyte (przetarte) uszczelki lub wadliwie położona mastyka (pod zderzakiem, wokół otworów odpowietrzających). Usunięcie problemu wymaga najczęściej demontażu samego zderzaka i poprawy oryginalnego uszczelnienia.

W większości przypadków (auta z udokumentowaną historią) eksploatacja ogranicza się jednak do typowych wymian materiałów eksploatacyjnych. Po około 200 tys. km można się jednak spodziewać problemów z rozrządem (wyciągnięty łańcuch) i zautomatyzowaną, dwusprzęgłową skrzynią biegów 7G-DCT. W każdym z przypadków, w zależności od zakresu uszkodzeń, naprawa – oczywiście poza autoryzowanym warsztatem – pochłonie między 3 a 5 tys. zł.