Opel Astra F

Pierwsza generacja Astry (typoszereg F) pojawiła się w 1991 roku jako następca modelu Kadett. Samochód przetrwał w produkcji do roku 2000.

Mnogość wersji nadwoziowych i silnikowych sprawia, że w przypadku Astry niemal każdy kierowca znajdzie dla siebie coś odpowiedniego.

Podobnie, jak w przypadku innych starych konstrukcji Opla także i Astra miewa problemy z rdzą. Najbardziej narażone miejsca to: nadkola tylne, okolice uszczelek, doły drzwi.

Części mechaniczne są na ogół trwałe, chociaż samochody prześladuje parę typowych usterek. Niestety, w silnikach benzynowych często lubią zrywać się paski rozrządu. Lepiej, więc nie zwlekać z wymianą tego elementu i dla własnego bezpieczeństwa skrócić przebiegi między wymianami nawet do 40/50 tys. km. (pasek wymienia się wraz z pompą wodną). Częste są również awarie termostatów. Bardzo szybko rdzewieje układ wydechowy.

Samochody mają też problemy z zawieszeniem - wybijają się amortyzatory, łączniki stabilizatorów i końcówki drążków kierowniczych. Problemy sprawia też układ hamulcowy - dźwignia hamulca ręcznego pełni przeważnie jedynie funkcję dekoracyjną.

Trzeba pamiętać, że w przypadku tak starych samochodów praktycznie każda usterka ma prawo się zdarzyć. Dużą zaletą Astry jest jednak bardzo prosta konstrukcja i mnogość tanich części zamiennych.