Peugeot 406 2.0 Turbo 1998

Peugeot 406 zadebiutował w 1995 roku i przetrwał w produkcji przez kolejne 9 lat (w 2000 roku auto poddano liftingowi). Samochód występował jako rodzinny, czterodrzwiowy sedan lub kombi, na jego bazie powstawało również niezwykle stylowe, dwudrzwiowe coupe projektu Pininfariny.

Płyta podłogowa oraz większość mechanizmów jest wspólna z Citroenem Xantia, w Peugeocie zastosowano jednak klasyczne zawieszenie (kolumny McPhersona, układ wielowahaczowy).

406 charakteryzuje się przestronną kabiną, wysokim komfortem resorowania i ponadczasową, odporną na korozję karoserią - bezwypadkowe egzemplarze praktycznie nie rdzewieją. Wnętrze jest stosunkowo obszerne, a materiały niezłej jakości. Wyjątkiem jest kierownica, która wyjątkowo szybko ulega złuszczeniu.

Przednie zawieszenie Peugeota 406 to klasyczna kolumna McPhersona, zaś z tyłu zastosowano zawieszenie wielowahaczowe. Wbrew obiegowym opiniom o "delikatności" francuskich samochodów, zawieszenie jest stosunkowo trwałe. W polskich warunkach najszybciej zużywają się przeważnie łączniki stabilizatorów. Natomiast wahacze, w których wymieniać można sworznie oraz tuleje metalowo-gumowe, są dość trwałe. Również elementy tylnego zawieszenie są odporne, a wymieniać można je pojedynczo, co obniża koszt serwisu.

Często usterki dotyczą również układu elektrycznego - szwankują przełączniki zespolone kierunkowskazów, bez powodów zapalają się kontrolki, przestają działać wskaźniki (np. prędkościomierz, usterka znana również z „bliźniaczej” Xantii), przełączniki sterujące szybami.

Pospolitą usterką jest zawieszanie się silniczków krokowych (falowanie obrotów), w mocniejszych silnikach Diesla (HDI) z wtryskiem typu common-rail na awarie narażone jest dwumasowe koło zamachowe oraz wtryskiwacze. Automatyczna skrzynia biegów wytrzymuje średnio około 200 tys km - później wymaga przeważnie gruntownego remontu (3-4 tys. zł).

Wśród jednostek napędowych warto zwrócić uwagę na diesle - 1.9 D i TD. Znajdziemy je w starszych egzemplarzach, co oznacza, że zaliczone przez nie przebiegi będą spore. Są to jednak proste konstrukcje z wtryskiem pośrednim, a więc pozbawione wad wszystkich nowoczesnych diesli. Mało palą, ich obsługa serwisowa jest prosta i są niewrażliwe na jakość paliwa.

Alternatywę stanowią nowsze i bardziej zaawansowane jednostki HDi o pojemności 2.0. Wyposażono je w doładowanie i wtrysk common-rail, co oznacza wyższą kulturę pracy, niskie zużycie paliwa, ale również wrażliwość na paliwo i wyższe koszty serwisu.

Wśród silników benzynowych najlepszą opinią cieszą się jednostki 1.6 i 2.0, które są bezawaryjne i proste konstrukcyjnie. Silniki 1.8 mogą "brać" olej, co wiąże się z koniecznością wymiany uszczelniaczy zaworowych.

Najmocniejsze silniki: benzynowe V6 oraz 2.2 HDi, to już raczej propozycje dla koneserów. Osiągi są dobre, ale koszt serwisu będzie wysoki. Ponadto jednostki V6 są łase na paliwo. Jednostki 2.2 mogą występować z filtrem cząstek stałych, lepiej unikać takich egzemplarzy.

Silniki Peugeota nieźle radzą sobie z eksploatacją na gazie LPG. Dzięki zastosowaniu hydraulicznej regulacji luzu zaworowego ryzyko wypalenia gniazd jest niewielkie.

O sukcesie, jaki odniósł Peugeot 406 najlepiej świadczy okres, przez jaki auto pozostawało w produkcji. Jednak opinia o francuskich autach powoduje, że w Polsce model ten szybko traci na wartości. To oznacza, że - uwzględniając względnie wysoki poziom bezawaryjności - model ten jest na rynku wtórnym atrakcyjną pozycją.