Rover Seria 400 1996

By przypodobać się angielskim nabywcom, model 400 odróżniał się od Civica również paroma detalami stylistycznymi (grill, chromowane wstawki na karoserii, zmodyfikowana, bardziej „dystyngowana” deska rozdzielcza. Z racji bliskiego pokrewieństwa z samochodami japońskimi kompaktowe Rovery 400 cieszą się dobrą opinią. Przed zakupem warto jednak bacznie skontrolować stan karoserii. Piętą achillesową wielu modeli jest bowiem zabezpieczenie antykorozyjne - rdza atakuje zwłaszcza tylne nadkola oraz klapę bagażnika. Podobnie, jak w przypadku pozostałych Roverów z benzynowymi jednostkami napędowymi serii K uważać trzeba na uszczelkę pod głowicą. Jej przepalenie to, niestety, dość częsta przypadłość. Silniki lubią też nękać wycieki oleju, układ chłodzenia często bywa nieszczelny. Trzeba się też liczyć z przyspieszonym zużyciem elementów zawieszenia (łączniki stabilizatorów, końcówki drążków kierowniczych). Czasami figle płata też elektronika - współpracy odmawiają: immobiliser, układ ABS (czujniki i moduł sterujący) elektrycznie sterowane szyby czy wentylatory.