J90, często zwana również J9, ma charakter zaskakująco komfortowego woła roboczego, któremu nie straszne piaski Afryki, błota Syberii, jak i... autostrady zachodniej Europy. Przykładem może być chociażby przednie zawieszenie, gdzie – zamiast sztywnego mostu – znajdziemy układ niezależnych wahaczy i kolumny McPhersona. Na tylnej osi znajdziemy klasyczny sztywny most, zestaw wahaczy wzdłużnych, drążek Panharda i sprężyny śrubowe. W efekcie mamy do czynienia z samochodem, który – mimo rozmiarów – świetnie radzi sobie nawet w całkiem wymagającym terenie, ale spokojnie (i bezpiecznie!) jest w stanie poruszać się z prędkościami podróżnymi przekraczającymi 100 km/h. Zawieszenie oraz karoserię przykręcono oczywiście do solidnej ramy.
Podobnie jak np. w Land Roverze Discovery napęd standardowo przenoszony jest na koła obu osi (na rynku spotkać można pojedyncze egzemplarze z dopinaną, klasyczna sztywną osią). Standardem jest oczywiście reduktor i blokada centralnego mechanizmu różnicowego (można ją włączyć w czasie jazdy szosowej, po załączeniu przekładni redukcyjnej aktywuje się automatycznie).
Mocną stroną J90 jest też gama jednostek napędowych. Jeden z popularniejszych silników to turbodiesel o pojemności 3.0 l (1KZ-TE) z klasyczną (sterowaną elektronicznie) pompą wtryskową i komorą wirową. Kultura pracy przypomina wprawdzie konstrukcje z lat osiemdziesiątych, ale 125 KM zapewnia rozsądne osiągi (ok 14 s. do 100 km/h), akceptowalne zużycie paliwa i wysoką trwałość. Wprawdzie jednostka słabo toleruje skoki temperatur (podatna na przegrzanie, co może powodować pękanie głowicy), ale po drobnych inwestycjach w układ chłodzenia dowiezie nas w najdalsze zakątki świata. Często spotykaną modyfikacją jest np. montaż chłodnicy powietrza doładowującego, co w połączeniu z modyfikacjami nastawów pompy wtryskowej pozwala wykrzesać z jednostki dodatkowe pokłady mocy. Zaletą jest również duża odporność na jakość oleju napędowego.
Świetną opinią cieszą się również wszystkie stosowane w tej generacji silniki benzynowe. Niezależnie czy mowa o 2.7 l (152 KM) czy 3.4 (178 KM), trudno wskazać ich słabe punkty poza apetytem na paliwo. Świetną opinią cieszą się również stosowane w tej generacji powszechnie automatyczne skrzynie biegów. To klasyczne (hydrokinetyczne),trwałe automaty o czterech przełożeniach, które nie boją się też ciężkiej eksploatacji w terenie.
Usterki? Wynikają niemal wyłącznie z wyeksploatowania i dotyczą takich podzespołów, jak np. przekładnia kierownicza, stacyjki czy – ogólnie rzec rzecz ujmując – elementów przeniesienia napędu. Największym wrogiem Land Criusera L90 jest obecnie korozja. Chociaż auta były całkiem nieźle zabezpieczone przed działaniem rdzy, lata ciężkiej eksploatacji i polskie zimy zrobiły swoje. O wyborze konkretnego egzemplarza decydować powinny dokładne oględziny pojazdu od spodu (radzimy dokładnie opukać ramę zwłaszcza w jej tylnej części).
J100 pojawiła się na rynku z początkiem 1998 roku. Mimo potężnych rozmiarów auto oferowane było wyłącznie w wersji pięcioosobowej. Tym razem konstruktorzy postawili na komfort i lepsze właściwości jezdne na asfalcie. Z tego względu w miejsce sztywnego przedniego mostu pojawiło się niezależne zawieszenie przednich kół ze sprężynami śrubowymi i stabilizatorem. W tym samym czasie w ofercie (na wybranych rynkach) znajdował się jednak model J105, który przygotowano z myślą o bardziej terenowej eksploatacji (można się było zdecydować np. na sztywny most przedni). Niezależnie od wybranej jednostki napędowej Toyoty serii J100 mają stały napęd na obie osie. Standardem była pięciostopniowa ręczna skrzynia biegów i przekładnia redukcyjna. Jako opcje występowały 4 i 5-stopniowe automaty. Land Criuser tej generacji cieszy się raczej dobrą opinią, ale problemem jest znalezienie zadbanego egzemplarza. Usterki mechaniczne nie są większym problemem – ten stanowi znalezienie auta, które nie wymaga natychmiastowej interwencji blacharza. Przed zakupem radzimy więc dokładne oględziny z poziomu kanału/podnośnika i weryfikację stanu podwozia (rama,podłoga, progi) przy pomocy gumowego młotka!
Toyota Land Cruiser J200 sprzedawana jest w Europie jako Toyota Land Cruiser V8. Obecne generacja została wprowadzona na rynek w 2007 roku, po pięciu latach prac badawczych.
Samochód jest dużym SUV-em, występuje wyłącznie w wersji pięciodrzwiowej i posiada napęd na wszystkie koła. Na niektórych rynkach pozaeuropejskich oferowany jest nie tylko z jednostką V8, ale również V6.
Stylistycznie J200 nawiązuje do wcześniej generacji J100. Jest to jednak całkowicie nowy pojazd.
Land Cruiser V8 cechuje bogate wyposażenie - czy to opcjonalne czy standardowe. Od debiutu rynkowego auto było dostępne z bezkluczykowym systemem dostępu i uruchamiania silnika, 10 poduszkami powietrznymi, 4-strefową klimatyzacją, system pełzania (do poruszania się w terenie z niewielką prędkością), skórzanymi fotelami czy kamerą cofania.
W 2012 roku samochód został poddany modernizacji. Zmiany stylistyczne ograniczono do minimum, natomiast zwiększono poziom wyposażenia (część opcji stała się standardem). Kolejną modernizację przeprowadzono w 2015 roku, wówczas m.in. wprowadzono nową, sterowaną elektronicznie, automatyczną, 8-stopniową skrzynię biegów.
Bliźniaczym modelem Toyoty Land Cruiser V8 jest Lexus LX (J200). Model ten różni się właściwie tylko wyglądem przedniej i tylnej części nadwozia oraz bardziej luksusowym wnętrzem.
Toyota Land Cruiser IV generacji (J150) została zaprezentowana jesienią 2009 roku. Auto jest dostępne w wersji długiej, pięciodrzwiowej oraz krótkiej, trzydrzwiowej, obie różnią się rozstawem osi.
Samochód na niektórych rynkach nazywany jest Land Cruiserem Prado, a jego bardziej luksusowym bliźniakiem jest Lexus GX.
W zależności od rynku auto było sprzedawane z kołem zapasowym pod podłogą bagażnika (Europa) oraz na tylnych drzwiach, co umożliwiało montaż drugiego zbiornika paliwa. Wersja długa była dostępna ze składanymi dwoma fotelami w bagażnika (jako auto siedmioosobowe).
Samochód został poddany dwóm liftingom. Pierwszy przeprowadzono w w 2015 roku. Zmiany stylistyczne nie były duże, ale zmieniła się gama jednostek napędowych oraz pojawiła nowa 6-biegowa, automatyczna skrzynia. Po raz drugi Land Cruiser został poddany niewielkiej modernizacji w 2017 roku.
Nowy Land Cruiser zachował klasyczną konstrukcję na ramie i podobnie jak nieoferowany w Europie Zachodniej Land Cruiser 300 korzysta z zaadaptowanej platformy GA-F. Samochód ma 4920 mm długości, 1980 mm szerokości oraz 1870 mm wysokości. Rozstaw osi wynosi 2850 mm.
Kabina dostępna będzie w pięcio- lub siedmiomiejscowej wersji.
W porównaniu z poprzednikiem sztywność ramy wzrosła o 50%, a łączna sztywność ramy i nadwozia o 30%. Dzięki tym zmianom samochód ma się lepiej prowadzić i być bardziej komfortowy. Poprawiono również ustawienia bazowego zawieszenia w celu zwiększenia zakresu jego pracy w płaszczyźnie góra-dół, co ma kluczowe znaczenie w trakcie jazdy terenowej, gdy co najmniej jedno z kół traci kontakt z podłożem.
Nowa Toyota Land Cruiser będzie pierwszą generacją w historii modelu, w której zastosowano elektryczne wspomaganie kierownicy (EPS). Wprowadzenie elektrycznego wspomagania kierownicy pozwala także na zastosowanie asystenta utrzymania pasa ruchu (LTA), który jest częścią pakietu Toyota Safety Sense.
Nowy Land Cruiser zyskuje dodatkowe możliwości terenowe dzięki możliwości odłączania przedniego drążka stabilizatora. Technologia SDM (Stabiliser with Disconnection Mechanism), zastosowana po raz pierwszy w samochodzie Toyoty, umożliwia kierowcy zmianę stanu stabilizatora za pomocą przełącznika na desce rozdzielczej.
System Multi-Terrain Monitor w nowym Land Cruiserze zyskał kamery oraz ekran w jakości HD.
Nowa Toyota Land Cruiser zadebiutuje z turbodoładowanym silnikiem Diesla o pojemności 2,8 l o mocy 204 KM, który został połączony z ośmiobiegową, automatyczną przekładnią Direct Shift. Ta kombinacja pozwala pociągnąć przyczepę o masie do 3,5 tony.
Na początku 2025 roku do gamy dołączy zelektryfikowany napęd. W tej wersji silnik Diesla zostanie połączony z 48-woltowym układem mild hybrid.