Peugeot 406 2.0 HDI 110 KM

Peugeot 406 2.0 HDI 110 KM

Peugeot 406 zadebiutował w 1995 roku i przetrwał w produkcji przez kolejne 9 lat (w 2000 roku auto poddano liftingowi). Samochód występował jako rodzinny, czterodrzwiowy sedan lub kombi, na jego bazie powstawało również niezwykle stylowe, dwudrzwiowe coupe projektu Pininfariny.

Płyta podłogowa oraz większość mechanizmów jest wspólna z Citroenem Xantia, w Peugeocie zastosowano jednak klasyczne zawieszenie (kolumny McPhersona, układ wielowahaczowy).

406 charakteryzuje się przestronną kabiną, wysokim komfortem resorowania i ponadczasową, odporną na korozję karoserią - bezwypadkowe egzemplarze praktycznie nie rdzewieją. Wnętrze jest stosunkowo obszerne, a materiały niezłej jakości. Wyjątkiem jest kierownica, która wyjątkowo szybko ulega złuszczeniu.

Przednie zawieszenie Peugeota 406 to klasyczna kolumna McPhersona, zaś z tyłu zastosowano zawieszenie wielowahaczowe. Wbrew obiegowym opiniom o "delikatności" francuskich samochodów, zawieszenie jest stosunkowo trwałe. W polskich warunkach najszybciej zużywają się przeważnie łączniki stabilizatorów. Natomiast wahacze, w których wymieniać można sworznie oraz tuleje metalowo-gumowe, są dość trwałe. Również elementy tylnego zawieszenie są odporne, a wymieniać można je pojedynczo, co obniża koszt serwisu.

Często usterki dotyczą również układu elektrycznego - szwankują przełączniki zespolone kierunkowskazów, bez powodów zapalają się kontrolki, przestają działać wskaźniki (np. prędkościomierz, usterka znana również z „bliźniaczej” Xantii), przełączniki sterujące szybami.

Pospolitą usterką jest zawieszanie się silniczków krokowych (falowanie obrotów), w mocniejszych silnikach Diesla (HDI) z wtryskiem typu common-rail na awarie narażone jest dwumasowe koło zamachowe oraz wtryskiwacze. Automatyczna skrzynia biegów wytrzymuje średnio około 200 tys km - później wymaga przeważnie gruntownego remontu (3-4 tys. zł).

Wśród jednostek napędowych warto zwrócić uwagę na diesle - 1.9 D i TD. Znajdziemy je w starszych egzemplarzach, co oznacza, że zaliczone przez nie przebiegi będą spore. Są to jednak proste konstrukcje z wtryskiem pośrednim, a więc pozbawione wad wszystkich nowoczesnych diesli. Mało palą, ich obsługa serwisowa jest prosta i są niewrażliwe na jakość paliwa.

Alternatywę stanowią nowsze i bardziej zaawansowane jednostki HDi o pojemności 2.0. Wyposażono je w doładowanie i wtrysk common-rail, co oznacza wyższą kulturę pracy, niskie zużycie paliwa, ale również wrażliwość na paliwo i wyższe koszty serwisu.

Wśród silników benzynowych najlepszą opinią cieszą się jednostki 1.6 i 2.0, które są bezawaryjne i proste konstrukcyjnie. Silniki 1.8 mogą "brać" olej, co wiąże się z koniecznością wymiany uszczelniaczy zaworowych.

Najmocniejsze silniki: benzynowe V6 oraz 2.2 HDi, to już raczej propozycje dla koneserów. Osiągi są dobre, ale koszt serwisu będzie wysoki. Ponadto jednostki V6 są łase na paliwo. Jednostki 2.2 mogą występować z filtrem cząstek stałych, lepiej unikać takich egzemplarzy.

Silniki Peugeota nieźle radzą sobie z eksploatacją na gazie LPG. Dzięki zastosowaniu hydraulicznej regulacji luzu zaworowego ryzyko wypalenia gniazd jest niewielkie.

O sukcesie, jaki odniósł Peugeot 406 najlepiej świadczy okres, przez jaki auto pozostawało w produkcji. Jednak opinia o francuskich autach powoduje, że w Polsce model ten szybko traci na wartości. To oznacza, że - uwzględniając względnie wysoki poziom bezawaryjności - model ten jest na rynku wtórnym atrakcyjną pozycją.

Silnik

Nowoczesne turbodiesle oferują dobre osiągi i niskie zużycie paliwa, ale w przypadku awarii jej usunięcie jest z reguły bardzo drogie. Na szczęście, na rynku wtórnym nie brakuje pojazdów z silnikami wysokoprężnymi, których obsługa nie powinna być zabójcza dla portfela. Jednym z motorów, które śmiało polecić można osobom szukającym oszczędności jest francuski silnik 2,0 HDI. Silnik zadebiutował w drugiej połowie 1998 roku. Jednostka o oznaczeniu kodowym DW10ATED trafiała początkowo pod maskę Peugeota 406. Motor trafiał również m.in. do Citroenów Xantia, Xara czy Xara Picasso. Konstrukcja bazowała na bardzo chwalonym przez użytkowników silniku Diesla o pojemności 1,9 l, który przez pewien czas montowany był np. do Poloneza. Wyposażona w ośmozaworową głowicę (jeden wałek rozrządu) i turbosprężarkę o zmiennej geometrii łopatek jednostka rozwijała moc 109 KM, niedługo po debiucie koncern PSA zaczął również stosować jej słabszą, 90-konną odmianę (oznaczenie kodowe DW10TD), w której montowano prostszą turbosprężarke o stałej geometrii. Śmiało powiedzieć można, że jest to jeden z lepszych silników wysokoprężnych wysokoprężnych początku lat dwutysięcznych. W układzie zasilania zastosowano wysokociśnieniowy, bezpośredni wtrysk typu Comman Rail pierwszej generacji wykorzystujący stosunkowo trwałe, elektromechaniczne wtryskiwacze. Jeśli nie zależy nam na osiągach lepiej wybrać słabszą odmianę o mocy 90 KM. Jej zaletą jest nie tylko łatwiejsza w naprawach turbosprężarka o stałej geometrii łopatek, ale też brak drogiego w naprawach dwumasowego koła zamachowego. Z perspektywy kosztów eksploatacji na plus należy też zapisać brak filtra cząstek stałych. Mocniejsza jednostka o mocy 109 KM zapewnia zdecydowanie lepszą dynamikę i wyższą kulturę pracy, ale jej serwisowanie będzie droższe. Dwumasowe koła zamachowe ogranicza ilość drgań przenoszonych do kabiny, ale jego naprawa (po ok. 150-200 tys. km) to koszt od 700 zł (jeśli zdecydujemy się na element regenerowany) do ok... 2500 zł (gdy pokusimy się o nowe koło i sprzęgło). Na szczęście, w przypadku silnika 2,0 HDI lista usterek nie jest długa. W początkowym okresie występowały częste problemy z tłumikiem drgań skrętnych, czyli wyposażonym w specjalną gumową „poduszkę” kołem pasowym wału korbowego. Element ten rzadko kiedy wytrzymywał więcej niż 50 tys. km, usterka często kończyła się unieruchomieniem auta. Francuzi szybko przeprojektowali ten element i dziś, nawet zamienniki, wytrzymują przeważnie około 100 tys. km. Z uwagi na zastosowanie wtrysku typu Common Rail na usterki narażone są wtryskiwacze i pompa wtryskowa (często psuje się np. zawór wysokiego ciśnienia, co powoduje problemy z odpalaniem). Z uwagi na popularność silnika, przy naprawach układu wtryskowego radzimy rozważyć zakup części używanych. Regeneracja pompy wtryskowej pochłonąć może nawet 2 tys. zł - sprawny, używany element kupimy już za 300-400 zł. To samo dotyczy również wtryskiwaczy. Koszt używanego to ok. 200 zł. Przy zakupie części pamiętajmy, że wersje 109 KM i 90 KM różniły się układem wtryskowym. W pierwszej znajdziemy wtryskiwacze marki Bosch, w drugiej Siemens. Do typowych usterek, jak w przypadku większości turbodiesli, zaliczyć można problemy z zaworem recyrkulacji spalin EGR, przepływomierzem czy dwumasowym kołem zamachowym. Na szczęście usterkę stosunkowo łatwo zdiagnozować, a ceny części i robocizny nie szokują. Na wyższe koszty przygotować się muszą jedynie właściciele vanów – Citroenów: Evasion i C8 oraz Peugeotów: 806 i 807. W przypadku tych samochodów, silniki 2,0 HDI o mocy 109 KM sprzęgane były z szesnastozaworowymi głowicami.