Peugeot 607 2.0 HDI 110 KM

Peugeot 607 2.0 HDI 110 KM

Model 607 zaprezentowano po raz pierwszy w 1999 roku. Samochód zastąpił w ofercie produkowanego już od dziesięciu lat Peugeota 605. Co ciekawe auto zbudowano na tej samej płycie podłogowej, co poprzednika. 607 miała jednak całkowicie nowe nadwozie oraz jednostki napędowe. W 2005 roku model poddano niewielkiemu liftingowi, samochód przetrwał w ofercie francuskiej marki do końca 2008 roku.

Jak przystało na flagową limuzynę, wyposażenie większości egzemplarzy jest kompletne (dwustrefowa automatyczna klimatyzacja, podgrzewane fotele, pełny pakiet elektryczny, itd.). W samochodzie stworzonym do długich tras dziwić może jednak brak takich elementów, jak np. uchwyty na kubki. Przyzwyczajenia wymaga obsługa panelu klimatyzacji czy radia (małe przyciski).

Wnętrze rozpieszcza pasażerów ogromem przestrzeni, również kierowca powinien być zadowolony. Samochód nie jest bowiem przesadnie komfortowy, zawieszenie zapewnia pewne czucie drogi, dzięki czemu niemal pięciometrowe auto dobrze prowadzi się również w zakrętach. Użytkownicy chwalą sobie również zaskakującą zwrotność modelu. Po stronie zalet, zapisać można trwałe i stosunkowo tanie w naprawach zawieszenie (z przodu pracują kolumny McPhersona, z tyłu układ wielowahaczowy). W trosce o domowy budżet radzimy unikać, oferowanych po 2003 roku (lifting) , odmian z opcjonalną elektroniczną regulacją siły tłumienia.

Mimo zaawansowanego wieku auto wciąż kusi nabywców wysokim poziomem wyposażenia. W egzemplarzach z końca produkcji liczyć można np. na: skórzaną tapicerkę, pełny pakiet elektryczny, dwustrefową automatyczną klimatyzację czy dotykowy panel ekran na konsoli środkowej (do sterowania nawigacją i wentylacją – swoją drogą zbyt mały i mało intuicyjny.

Kluczem do znalezienia złotego środka między komfortem, a kosztami eksploatacji jest wybór odpowiedniej jednostki napędowej. Bezkonkurencyjny okazuje się benzynowy motor 2,2 l 16V o mocy 158 KM lub 163 KM (po 2005 roku). Prosta, benzynowa konstrukcja jest trwała i łatwa w naprawach. Ma też klasyczny pośredni wtrysk paliwa i hydrauliczną kompensacją luzów zaworowych, co oznacza, że śmiało można zdecydować się na instalację gazową. Przyspieszenie do 100 km/h trwa poniżej 10 s, w okolicach dziesiątki oscyluje też średnie zużycie paliwa.
Odradzamy topowy, benzynowy motor V6 2,9 l. Jest drogi w serwisowaniu (rozrząd) i bywa kapryśny (cewki). W dodatku szczelnie upakowano go pod maską, co wydłuża czas (a więc i koszty) napraw.

Radzimy też trzymać się z daleka od diesli – w tej klasie silnik wysokoprężny wieszczy ogromne przebiegi, a co za tym idzie – ogólne wyeksploatowanie. Biorąc pod uwagę obecność dwumasowych kół zamachowych, wtrysku Common Rail i – w większości przypadków – „mokrego” filtra cząstek stałych rachunki za naprawy mogą być bardzo wysokie. Jeśli już koniecznie musimy mieć Peugeota na olej napędowy polecamy skupić się na podstawowych, czterocylindrowych jednostkach 2,0 HDI i 2,2 HDI. Nie są mistrzami osiągów, ale ich konstrukcja jest dobrze znana mechanikom. Zdecydowanie odradzamy najmocniejszego Diesla – podwójnie doładowany 2,7 HDI. Jednostka stosowana też m.in. przez Jaguara czy Land Rovera wsławiła się licznymi problemami układem korbowo-tłokowym (pękające wały, uszkodzenia panewek). Naprawa uszkodzonego silnika przekracza wartość pojazdu!

Do najczęstszych usterek 607 należą awarie elektroniki. Komputery pokładowe często diagnozują usterki, których nie ma, psują się czujniki ciśnienia w oponach, ABSu czy - podobnie, jak w przypadku poprzednika - cewki zapłonowe. Na przyspieszone zużycie narażone są też elementy zawieszenia - głównie łączniki stabilizatorów, końcówki drążków kierowniczych i tuleje metalowo gumowe. Silniki HDI są wrażliwe na jakość oleju napędowego (kosztowne usterki wtryskiwaczy), często psuje się w nich również dwumasowe koło zamachowe czy zawory recyrkulacji spalin. Usterki te dotyczą jednak większości nowoczesnych diesli. Przed zakupem należy dokładnie przestudiować historię auta. Wiele egzemplarzy służyło na zachodzie jako samochody służbowe, często ich przebieg znacznie przekracza 300 tys. km. Z drugiej strony, jeżeli uda nam się znaleźć bezwypadkowy egzemplarz z książką serwisową i przebiegiem rzędu 200 tys. km. nie powinniśmy być zawiedzeni. To najbardziej ekskluzywny model w gamie Peugeota i Francuzi przykładali się do jego produkcji. Biorąc pod uwagę bardzo dużą utratę wartości, najmłodsze egzemplarze mają rewelacyjny stosunek ceny do oferowanego komfortu, wyposażenia i osiągów.

Silnik

Nowoczesne turbodiesle oferują dobre osiągi i niskie zużycie paliwa, ale w przypadku awarii jej usunięcie jest z reguły bardzo drogie. Na szczęście, na rynku wtórnym nie brakuje pojazdów z silnikami wysokoprężnymi, których obsługa nie powinna być zabójcza dla portfela. Jednym z motorów, które śmiało polecić można osobom szukającym oszczędności jest francuski silnik 2,0 HDI. Silnik zadebiutował w drugiej połowie 1998 roku. Jednostka o oznaczeniu kodowym DW10ATED trafiała początkowo pod maskę Peugeota 406. Motor trafiał również m.in. do Citroenów Xantia, Xara czy Xara Picasso. Konstrukcja bazowała na bardzo chwalonym przez użytkowników silniku Diesla o pojemności 1,9 l, który przez pewien czas montowany był np. do Poloneza. Wyposażona w ośmozaworową głowicę (jeden wałek rozrządu) i turbosprężarkę o zmiennej geometrii łopatek jednostka rozwijała moc 109 KM, niedługo po debiucie koncern PSA zaczął również stosować jej słabszą, 90-konną odmianę (oznaczenie kodowe DW10TD), w której montowano prostszą turbosprężarke o stałej geometrii. Śmiało powiedzieć można, że jest to jeden z lepszych silników wysokoprężnych wysokoprężnych początku lat dwutysięcznych. W układzie zasilania zastosowano wysokociśnieniowy, bezpośredni wtrysk typu Comman Rail pierwszej generacji wykorzystujący stosunkowo trwałe, elektromechaniczne wtryskiwacze. Jeśli nie zależy nam na osiągach lepiej wybrać słabszą odmianę o mocy 90 KM. Jej zaletą jest nie tylko łatwiejsza w naprawach turbosprężarka o stałej geometrii łopatek, ale też brak drogiego w naprawach dwumasowego koła zamachowego. Z perspektywy kosztów eksploatacji na plus należy też zapisać brak filtra cząstek stałych. Mocniejsza jednostka o mocy 109 KM zapewnia zdecydowanie lepszą dynamikę i wyższą kulturę pracy, ale jej serwisowanie będzie droższe. Dwumasowe koła zamachowe ogranicza ilość drgań przenoszonych do kabiny, ale jego naprawa (po ok. 150-200 tys. km) to koszt od 700 zł (jeśli zdecydujemy się na element regenerowany) do ok... 2500 zł (gdy pokusimy się o nowe koło i sprzęgło). Na szczęście, w przypadku silnika 2,0 HDI lista usterek nie jest długa. W początkowym okresie występowały częste problemy z tłumikiem drgań skrętnych, czyli wyposażonym w specjalną gumową „poduszkę” kołem pasowym wału korbowego. Element ten rzadko kiedy wytrzymywał więcej niż 50 tys. km, usterka często kończyła się unieruchomieniem auta. Francuzi szybko przeprojektowali ten element i dziś, nawet zamienniki, wytrzymują przeważnie około 100 tys. km. Z uwagi na zastosowanie wtrysku typu Common Rail na usterki narażone są wtryskiwacze i pompa wtryskowa (często psuje się np. zawór wysokiego ciśnienia, co powoduje problemy z odpalaniem). Z uwagi na popularność silnika, przy naprawach układu wtryskowego radzimy rozważyć zakup części używanych. Regeneracja pompy wtryskowej pochłonąć może nawet 2 tys. zł - sprawny, używany element kupimy już za 300-400 zł. To samo dotyczy również wtryskiwaczy. Koszt używanego to ok. 200 zł. Przy zakupie części pamiętajmy, że wersje 109 KM i 90 KM różniły się układem wtryskowym. W pierwszej znajdziemy wtryskiwacze marki Bosch, w drugiej Siemens. Do typowych usterek, jak w przypadku większości turbodiesli, zaliczyć można problemy z zaworem recyrkulacji spalin EGR, przepływomierzem czy dwumasowym kołem zamachowym. Na szczęście usterkę stosunkowo łatwo zdiagnozować, a ceny części i robocizny nie szokują. Na wyższe koszty przygotować się muszą jedynie właściciele vanów – Citroenów: Evasion i C8 oraz Peugeotów: 806 i 807. W przypadku tych samochodów, silniki 2,0 HDI o mocy 109 KM sprzęgane były z szesnastozaworowymi głowicami.