Poradnik kupującego: „Pakiet startowy”

„Lepiej zapobiegać niż leczyć”. Ta prosta zasada sprawdza się również w przypadku samochodów używanych.

Pamiętajmy, by nie kupować auta za całość uzbieranej na ten cel kwoty. Na sam zakup możemy przeznaczyć około 70 proc. naszego budżetu. Pozostałe 30 proc. pochłonie serwis pozakupowy i ubezpieczenie.
Nie ma się co łudzić - samochody w „stanie idealnym” znaleźć można tylko w salonach. Każde auto z rynku wtórnego wymagać będzie mniejszych lub większych napraw. Zaraz po zakupie powinniśmy więc zafundować mu wizytę w warsztacie i – dla własnego bezpieczeństwa – zdecydować się na wymianę niektórych elementów eksploatacyjnych. Jakich?

Na pierwszy ogień powinny pójść wszystkie płyny eksploatacyjne. Wersja „oszczędnościowa” musi obejmować olej w silniku i skrzyni biegów. Nie można też zapominać o sprawdzeniu krzepliwości płynu chłodniczego. Jeśli w zimie zamarznie, może nieodwracalnie zniszczyć silnik. Dla własnego bezpieczeństwa powinniśmy również zainwestować w nowy płyn hamulcowy. Jest on higroskopijny, co oznacza, że chłonie wodę z otoczenia. Im więcej wody w płynie tym gorsza skuteczność hamulców (i większa podatność na przegrzanie). Woda przyspiesza również procesy korozyjne, co odbija się na żywotności stalowych przewodów hamulcowych. Z tego samego powodu radzimy również wymienić na nowy wspomniany już płyn chłodniczy. Najlepiej kupować gotowe płyny (a nie popularne na rynku koncentraty). Mamy wówczas całkowitą pewność, co do odpowiednich proporcji i tego, że nie rozcieńczono ich zwykłą (zamiast zdemineralizowanej) wodą. Wymiana wszystkich płynów (i filtrów) w wyspecjalizowanym warsztacie pochłonąć może od 400 do około 1000 zł.

Właściciele aut z silnikami Diesla bezwzględnie wymienić powinni też filtr paliwa. Nowoczesne silniki wysokoprężne są bardzo wrażliwe na jakość oleju napędowego, w filtrze odkłada się również woda, która w przypadku dużych mrozów może unieruchomić nasze auto. Wiele denerwujących przypadłości nowoczesnych diesli, takich jak np. nierówna praca czy przerwy w mocy często bierze się właśnie z zapchanego filtra paliwa.

Zaraz po zakupie warto też zainteresować się klimatyzacją. ”Dobicie” sprawnego układu to koszt około 15-25 zł za 100 gramów czynnika chłodzącego (przeważnie w układzie jest go około kilograma). To ważne, bowiem wraz z czynnikiem do układu trafiają również niezbędne - dla prawidłowego działania sprężarki i zabezpieczenia elementów przed wewnętrzną korozją - środki smarne.

Najważniejszym punktem pozakupowego pakietu startowego powinna być jednak wymiana kompletu napędu rozrządu. Dotyczy to silników wyposażony w napęd rozrządu realizowany za pomocą paska. Niemal wszystkie współczesne motory mają rozrząd kolizyjny, co oznacza, że jeśli dojdzie do usterki napędu (zerwania paska) tłoki uderzą w zawory nieodwracalnie niszcząc jednostkę napędową. Dla własnego dobra, lepiej nie sugerować się zapewnieniami sprzedawcy czy przebiegiem, który wskazywać może, że do wymiany pozostało jeszcze sporo czasu (nikt nie zagwarantuje nam jego prawdziwości!).

Pamiętajmy, by usługę zlecać warsztatom a nie zaprzyjaźnionym, garażowym mechanikom! Te pierwsze mają ubezpieczenie, co oznacza, że w razie błędu w sztuce (i konieczności remontu generalnego silnika), ubezpieczyciel pokryje idące w tysiące złotych koszty naprawy.
Wymiana napędu rozrządu zawsze powinna obejmować pasek, napinacze i – jeśli występują – rolki prowadzące. Dotyczy to również wszystkich napędzanych paskiem rozrządu urządzeń, jak np. pompa wody. Nowy pasek i napinacze zawsze będą miały inny naciąg niż pasek stosowany do tej pory, co szybko odbije się na łożysku starej pompy wody, nawet jeśli ta jest jeszcze sprawna. Gdy pompa zawiedzie usługę trzeba będzie powtórzyć. Uszkodzone łożysko pompy wody może też być przyczyną zerwania nowego paska. W tym przypadku oszczędności (około 100-200 zł) nie są warte podejmowanego ryzyka. Za wymianę rozrządu w większości popularnych modeli zapłacimy – wraz z usługą – między 800 a 1500 zł.

Wymiana napędu rozrządu jest czynnością obsługową, którą powinno się wykonywać po określonym przebiegu. Dużym błędem jest jednak sugerowanie się zaleceniami producenta! Te dotyczą bowiem wyłącznie „pierwszej” wymiany. Oznacza to, że jeśli producent zaleca wymianę co 120 tys. km, interwał dotyczy wyłącznie serwisu przeprowadzonego w ASO przy wykorzystaniu części z tzw. pierwszego montażu, a więc dedykowanych do tego, konkretnego modelu. Jeśli wymianę powierzamy nieautoryzowanemu warsztatowi stosującemu dobrej jakości zamienniki (np. Dyco, Contitech) interwał wymiany napędu rozrządu określać będzie nie producent pojazdu, ale producent zastosowanego paska! Właśnie z tego względu, po pierwszej wymianie poza ASO, „rozrząd” powinno wymieniać się co 60-80 tys. km (w zależności od zastosowanego paska), niezależnie od tego, co sugeruje instrukcja serwisowa dotycząca naszego modelu!