Używane: Honda CR-V III

Trzecia generacja CR-V zadebiutowała w 2006 roku na salonie w Paryżu. W przeciwieństwie do poprzednika samochodu nie projektowano po to, by dobrze radził sobie również poza asfaltowymi drogami. Konstruktorzy Hondy postawili raczej na ciekawą krzyżówkę suva z vanem.

Chociaż prześwit auta wynosi aż 17,5 cm, miękkie nastawy zawieszenia i ospały układ kierowniczy nie zachęcają do wypraw w teren. Na bliskie pokrewieństwo ze światem vanów wskazują też liczne rozwiązania zastosowane we wnętrzu. Znajdziemy w nim m.in. umieszczony w bezpośrednim sąsiedztwie kierownicy lewarek zmiany biegów, opadającą pionowo w dół deskę rozdzielczą i brak tunelu środkowego ułatwiający zajmowanie miejsca w drugim rzędzie siedzeń. „Vanowaty” jest również ustawny, mieszczący przeszło 550 l bagażnik, który – dzięki pomysłowej konstrukcji tylnej półki – można przedzielić w połowie (tworząc drugą kondygnację).

Standardowo napęd przekazywany jest na przednie koła. Odmiany 4x4 mają przy tylnej osi sprzęgło wielopłytkowe sterowane elektronicznie. Zastrzyk momentu obrotowego trafia na tylne koła dopiero po wykryciu uślizgu przedniej osi.

III generacja CR-V produkowana była do 2012 roku. Nadwozie mierzy aż 4,53 m długości, ale w rzeczywistości zabudowano je na płycie podłogowej 8. generacji Hondy Civic. Pokrewieństwo z kompaktem zdradza np. mierzący 2,63 m rozstaw osi.

Potencjalnych nabywców ucieszy zapewne, że wszystkie silniki oferowane w CR-V wyposażono w trwały łańcuch rozrządu i szesnastozaworowe głowice. Polecić można właściwie wszystkie jednostki. W przypadku benzynowych trzeba jednak wiedzieć, że wyposażono je w wyjątkowo „miękkie” gniazda zaworowe, więc inwestycja w instalację gazową to zły pomysł! Eksploatowane na benzynie nie generują w zasadzie żadnych problemów. Na gazie szybko tracą kompresją i zaczynają zużywać ogromne ilości oleju – remont głowicy może być potrzebny już po 30 tys. km!

Świetne opinie zbierają silniki wysokoprężne 2,2 l i-CTDi oraz 2,2 l i-DTEC. Pierwszy – oferowany do 2010 roku - rozwija 140 KM i 340 Nm. Drugi: 150 i 350 Nm. Do standardowych usterek zaliczyć można w zasadzie tylko zatkane filtry cząstek stałych (użytkownicy często je usuwają). Sporadycznie zdarzają się też usterki turbosprężarek. Jeśli nie zależy wam na osiągach – polecamy słabszą wersję. 10 KM i 10 Nm robi niewielką różnicę – w mocniejszej wersji zastosowano jednak piezoelektryczne wtryskiwacze, których nie da się regenerować.

Hondę CR-V uznać można za wzorzec trwałości. Niemal wszystkie usterki związane są z normalną eksploatacją pojazdu. Przy większych przebiegach zużywają się półosie napędowe (bicie na kierownicy przy przyspieszaniu), szczelność traci maglownica. Zdarzają się też usterki klimatyzacji (sprzęgło kompresora, przekaźniki) czy drobne niedomagania instalacji elektrycznej. W przypadku aut sprzed liftingu radzimy unikać reflektorów ksenonowych. Wyposażono je w „nierozbieralny” czujnik położenia (poziomowania), który lubi się psuć. Jego wymiana kosztować może nawet 1200 zł! W nowszych autach zastosowano jego zmodernizowaną wersję, w której wymienić można np. samo cięgno łączące czujnik z wahaczem. Wadę fabryczną posiada lewe lusterko, które jest niestabilne i potrafi się przestawiać, zdarzają się niedokładności montażu, objawiającego się stukami i piskami, trafiają się awarie układu elektrycznego, kiepsko działają czujniki parkowania i deszczu.

Szukając interesującego egzemplarza zwróćmy szczególną uwagę do zweryfikowania jego przeszłości. Samochód jest jednym z najczęściej kradzionych suvów! Radzimy zainwestować w solidne zabezpieczenie antykradzieżowe!