Ford Mondeo Mk2 1.8 TD 90 KM

Ford Mondeo Mk2 1.8 TD 90 KM

Ford Mondeo

Ford Mondeo to jeden z najważniejszych modeli tego producenta. Pierwszy pojazd o tej nazwie pojawił się w 1993 roku, zastępując Sierrę. Model ten zdobył tytuł Samochodu Roku.

W 1996 roku zaprezentowano pojazd, który Ford określił jako Mondeo II generacji, przy czym tak naprawdę była to I generacji poddana liftingowi (zmieniono głównie przednią część nadwozia i nieco wnętrze). Czasem takie zabiegi się udają i tak było w tym wypadku. Mimo niezmienionych rozwiązań technicznych Mondeo przetrwało w produkcji kolejne pięć lat, aż do 2001 roku.

W latach 2001-2007, z dwoma drobnymi liftingami (2003 i 2005) produkowano Mondeo III generacji.

W 2007 roku pojawił się następca, czyli Mondeo IV. Zgodnie z planem, produkcja tego samochodu powinna się zakończyć w 2013 roku, we wrześniu 2012 na salonie w Paryżu pokazano nawet Mondeo V... Tyle tylko, że na rynku europejskim pojawił się nowy gracz, zwany kryzysem. Zmusił on Forda to przesunięcia premiery Mondeo V aż o 1,5 roku do 2014 roku. O tyle wydłużona została również kariera Mondeo IV... To niezwykła sytuacja, by premiera rynkowa odbywała się 2 lata po debiucie na salonie samochodowym, tym bardziej, że Mondeo V, jako Ford Fusion od dawna jest sprzedawane na rynku amerykańskim.

Ford Mondeo Mk2

Druga generacja Forda Mondeo (mk2) pojawiła się na rynku w 1997 r. Charakterystyczną cechą były reflektory nazywanymi niekiedy „kocimi oczami”. Oprócz nich i odrobinę innemu projektowi wnętrza, samochód nie różnił się od Mondeo I serii. W tym przypadku można więc mówić raczej o głębokim liftingu nadwozia.

Z tego względu Fordy Mondeo drugiej serii cierpią na takie same dolegliwości, co - bliźniacza technicznie - pierwsza seria. Poza podatną na korozję karoserią (nadkola tylne, podszybia, progi, okolice wlewów paliwa), najwięcej problemów przysparza zawieszenie. Dość szybko zużywają się elementy metalowo-gumowe. Dotyczy to łączników stabilizatorów czy tulei wahaczy. Również amortyzatory nie należą do przesadnie wytrzymałych.
Innymi typowymi przypadłościami trapiącymi pierwszy model są notoryczne żółknięcie reflektorów przednich oraz szybka korozja wydechu. Poza tym, w kilkunastoletnim aucie, mogą się przydarzyć takie sensacje jak: falujące obroty silnika czy chociażby odmowa współpracy ze strony elektrycznie sterowanych szyb, centralnego zamka itd. Po latach eksploatacji oznaki zmęczenia wykazuje również wnętrze (pękające plastiki nawiewów, przetarty welur na fotelach).

Silniki benzynowe, zwłaszcza te, które od dłuższego czasu współpracują z instalacją LPG mają niekiedy skłonność do „brania oleju”. Zbyt dobrą opinią nie może pochwalić się 90 konny turbodiesel o pojemności 1,8 l. Większość aut z tym silnikiem jest już mocno „zajeżdżona”. Poza problemami z głowicą znane są również przypadki, rozpadania się korbowodów. Na szczęście koszt używanego silnika w dobrym stanie to około 1500 zł.
Do największych zalet auta zaliczyć można bardzo przestronne wnętrze, duży komfort resorowania, niezłe wyposażenie (z zakresu komfortu i bezpieczeństwa) i duży bagażnik. Znalezienie satysfakcjonującego egzemplarza może być jednak problematyczne.