Zasada działania wykorzystuje charakterystyczną cechę oleju silikonowego, polegającą na zmianie lepkości w zależności od temperatury i ciśnienia.
W walcowatej obudowie umieszczone są dwa pakiety płytek stalowych: jeden zaopatrzony w nacięcia promieniowe, a drugi w okrągłe otwory. Obudowa jest szczelnie zamknięta, a całość jest wypełniona odpowiednio dobraną ilością oleju silikonowego. Pierwszy z pakietów płytek połączony jest za pośrednictwem wielowypustu z wałem napędowym, a drugi, zazębiony z obudową, połączony jest z wałkiem atakującym przekładni głównej. Płytki w pakietach są umieszczone naprzemiennie, pomiędzy nimi znajduje się olej silikonowy.
W momencie, gdy nie występuje różnica w prędkości obrotowej obu wałów, płytki zostają względem siebie nieruchome, mogą się swobodnie przesuwać i nie ma przekazywania momentu obrotowego. W chwili zaistnienia poślizgu kół powodującego powstanie różnicy prędkości wałów (i płytek) na skutek tarcia następuje wzrost temperatury i ciśnienia oleju wewnątrz obudowy. Olej zaczyna przenosić siły styczne. Ich wzrost następuje wraz ze wzrostem poślizgu, co zapewnia zwiększenie wielkości momentu przekazywanego do kół tylnych (osi stale nienapędzanej).
Siła blokowania, czyli możliwość przekazywania momentu obrotowego, może być regulowana za pomocą zmiany stopnia wypełnienia olejem. Może być to jednak wykonane tylko w procesie produkcyjnym i nie ma możliwości zmiany tego w czasie jazdy czy eksploatacji pojazdu. Sam element jest nierozbieralny i nie ma możliwości wymiany w nim oleju.
Do zalet sprzęgła wiskotycznego należy stosunkowo niska cena, prostota, trwałość, bezawaryjność i bezobsługowość. Brak dostarczania momentu obrotowego bez poślizgu obniża zużycia paliwa, natomiast w terenie nie zapewnia on natychmiastowego działania -czas zwłoki ok. 1 s. Może oznaczać to zatrzymanie się pojazdu na skutek oporów ruchu zanim zadziała napęd tylnej osi.