Nissan Almera II 2.2 DI 110 KM

Nissan Almera II 2.2 DI 110 KM

Nissan Almera

Nissan Almera to ostatni prawdziwy kompaktowy model tego japońskiego producenta. Samochód (N15) debiutował w 1995 roku i przez pewien czas był produkowany równolegle z Sunny. W 1998 roku model poddano liftingowi, a w 2000 roku debiutowała Almera drugiej i ostatniej generacji (N16). Model ten poddano liftingowi w 2003 roku, zaś produkcję zakończono w 2006 roku. Od tamtej pory Nissan nie ma w ofercie klasycznego samochodu kompaktowego. Almera została zastąpiona przez Qashqaia i Note’a.

Nissan Almera II

Nissan Almera II (N16) debiutował w 2000 roku. Model ten poddano liftingowi w 2002 roku, zaś produkcję zakończono 4 lata później.

Paradoksalnie samochód ma nieco gorszą opinię niż auta pierwszej generacji. Benzynowe silniki na potęgę biorą olej, zdarzają się usterki reflektorów (stapianie lub wyłamywanie mocowań żarówek oraz wypalanie odbłyśników), a także problemy z korozją (w tym szybko rdzewieje belka pod chłodnicą, co objawia się brzęczeniem podczas jazdy). Ceny oryginalnych części zamiennych są wysokie.

Wnętrze Almery, jak na tle innych samochodów japońskich zaprojektowano ciekawie. Plastiki są twarde, ale dobrej jakości, dzięki czemu nie generują niezidentyfikowanych dźwięków. W starszych egzemplarzach wyposażenie jest ubogie, nieco lepiej wyposażone (klimatyzacja, 4 poduszki, elektryczne szyby; ESP nie było oferowane) są auto poliftingowe (czyli od 2002 roku). W tym też czasie zmodernizowano 90-konny silnik benzynowy, montując mu 16-zaworową głowicę (moc wzrosła do 98 KM) oraz poszerzono ofertę o silnik wysokoprężny produkcji Renault o pojemności 1.5 l.

Silniki benzynowe (1.5 i 1.8) mają rozrząd oparty o łańcuch. Teoretycznie dożywotnie rozwiązanie w Almerze zdecydowanie poddaje się za wcześnie - nawet po 50 tys. km. Objawem naciągnięcia łańcucha jest wyższe zużycie paliwa i gorsza kultura pracy jednostki napędowej, następnie dochodzi hałas. Koszt wymiany to poza ASO przynajmniej tysiąc zł.

Kolejny problem to zużycie oleju, które występuje właściwie we wszystkich egzemplarzach, a z czasem powiększa się do nieakceptowalnych poziomów (nawet 1 l na 1000 km), co wymusza przeprowadzenie remontu silnika.

Niestety również silniki wysokoprężne nie gwarantują bezawaryjnej eksploatacji. W samochodach z początku produkcji montowano jednostkę własną Nissana o pojemności 2.2 l z pośrednim wtryskiem. Silnik ten nie cieszył się dużym powodzeniem, dlatego na rynku wtórnym jest rzadką ofertą. Kultura pracy nie jest wysoka, zużycie paliwa nie jest niskie, ale generalnie są to silniki względnie bezawaryjne.

Jednostka 1.5 dCi to już nowoczesny silnik produkcji Renault, z wtryskiem common-rail. To oznacza, że po większych przebiegach trzeba liczyć się z usterkami turbosprężarki oraz wtrysków. Przy jakich przebiegach trzeba liczyć się z kłopotami? Reguły nie ma, ale przy przebiegach 100-150 tys. trzeba liczyć się z ryzykiem wystąpienia problemów. A więc już praktycznie we wszystkich samochodach... Tymczasem w Almerze montowane są nietypowe wtryski Denso, których nie można regenerować, a koszt wymiany sięga kilku tysięcy zł!

Przednie zawieszenie Almery II to typowa kolumna McPhersona. Natomiast z tyłu zastosowano zmodyfikowane zawieszenie oparte na belce skrętnej. Trwałość tego rozwiązania jest dobra, prowadzenie również, chociaż oczywiście ustępuje zawieszeniu niezależnemu. Przednie zawieszenie również dzielnie znosi trudy eksploatacji na polskich drogach.

Niestety, nadwozie Almery nie jest idealnie zabezpieczone przed rdzą. Najszybciej korozja atakuje tylną klapę, a także dolne krawędzie drzwi i okolice uszczelek szyb.

Wydaje się, że najlepszą ofertą będzie samochód z polskiego salonu, z udokumentowaną historią i silnikiem benzynowym. Jest szansa, że takie auto będzie miało już za sobą problemy ze spalaniem oleju i naciągniętym łańcuchem, dzięki czemu powinno zapewnić okres bezawaryjnej eksploatacji.