Suzuki Vitara I 2.0V6 136 KM

Suzuki Vitara I 2.0V6 136 KM

Suzuki Vitara

Nazwa Suzuki Vitara pojawiła się na rynku pierwszy raz pod koniec lat 80-tych ubiegłego wieku. Model ten był niewielkim, ale bardzo dzielnym samochodem terenowym. Budowa na ramie, stały napęd na cztery koła i niewielka masa sprawiały, że auto mogło wjechać tam, gdzie wiele znacznie droższych samochodów terenowych wjechać nie mogło.

Vitara, już jako druga generacja przetrwała w produkcji do 1999 roku. Gdy nastała moda na SUV-y Vitarę wycofano z oferty, a jej miejsce zajęła Grand Vitara, która z biegiem lat traciła zdolności terenowe i ewoluowała w klasycznego SUV-a.

Vitara powróciła na rynek dopiero w 2014 roku. Tym razem jednak jako klasyczny crossover. Samochód otrzymał samonośne nadwozie i napęd 4x4 oparty o sprzęgło wielopłytkowe, które zastąpiło klasyczny centralny dyferencjał. Z dawnej offroadowej legendy została więc tylko nazwa.

Suzuki Vitara I

Suzuki Vitara to mały samochód terenowy, który produkowany był w latach 1988-2004. Produkcję pierwszej generacji zakończono w 1998 roku. Wówczas zastąpiła ją druga generacja, która zjeżdżała z taśm montażowych do 2004 roku.

Vitara to auto zbudowane na ramie z dość ubogim wyposażeniem (zarówno seryjnym, jak opcjonalnym), napędzane niezbyt mocnymi silnikami. Słowem - auto dla fana offroadu, aczkolwiek małe rozmiary, wysokie zawieszenie, niezła widoczność i stosunkowo ekonomiczne (bo słabe) silniki, to atuty, które przydają się również w mieście. W trasie jest już gorzej. Oprócz braku mocy wychodzą cechy auta „ramowego” - zawieszenie jest sztywne, nie nadąża z wybieraniem nierówności, skutkiem czego Vitara nie nadaje się do szybkiej jazdy.

Vitary I generacji omijają awarie jednostek napędowych - są one wytrzymałe i dużo znoszą. Dość odporny jest układ napędowy, aczkolwiek koszty ewentualnej naprawy są wysokie. Dużo gorzej wygląda sprawa z zawieszeniem (głównie w samochodach eksploatowanych w terenie, a takich jest niemało) oraz przede wszystkim - z blachą. Z wiekiem wychodzi słabe zabezpieczenie antykorozyjne, co powoduje ekspansją rdzy - szczególnie na progach i błotnikach.

Vitary I generacji są dostępne w dobrych pieniądzach, trzeba jednak brać pod uwagę ich przeszłość (terenową) oraz wiek. Nakłady na serwis nie będą małe.
W zasadzie wszystkie powyższe uwagi dotyczą również Vitary II generacji. Ten samochód był jednym z ostatnich sprzedawanych pojazdów opartych na ramie. Co ciekawe, oferta na rynku wtórnym jest dużo bardziej uboga niż wypadku Vitary I generacji. Samochód nie cierpi również na tak duże problemy z rdzą.